Νόμιμη η παρακράτηση φόρου στην πηγή από την Airbnb

Νόμιμη έκρινε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την παρακράτηση φόρου στην πηγή, από την Airbnb, στα έσοδα ιδιωτών από βραχυχρόνιες μισθώσεις στην Ιταλία. Η απόφαση επισημαίνει ότι το δίκαιο της ΕΕ δεν αποκλείει την απαίτηση συλλογής πληροφοριών ή παρακράτησης φόρου βάσει εθνικού φορολογικού καθεστώτος. Ωστόσο, η υποχρέωση διορισμού φορολογικού αντιπροσώπου συνιστά δυσανάλογο περιορισμό στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών.

Η υπόθεση

Ένας ιταλικός νόμος του 2017 θεσπίζει ένα νέο φορολογικό καθεστώς για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων από ιδιώτες. Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε συμβάσεις ενοικίασης οικιστικών ακινήτων από φυσικά πρόσωπα εκτός εμπορικής δραστηριότητας για μέγιστη περίοδο 30 ημερών, είτε συνάπτονται απευθείας με τους μισθωτές είτε μέσω μεσαζόντων, στους οποίους περιλαμβάνονται και διαδικτυακές πλατφόρμες, όπως η Airbnb. Από την 1η Ιουνίου 2017, το εισόδημα από τέτοιου είδους συμβόλαια ενοικίασης υπόκειται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 21% οφειλόμενο στο Υπουργείο Οικονομικών και τα δεδομένα σχετικά με τις συμφωνίες μίσθωσης πρέπει να διαβιβάζονται στη φορολογική αρχή.

Όταν εισπράττουν ενοίκια ή συμμετέχουν στην είσπραξή τους, τα πρόσωπα που ενεργούν ως μεσάζοντες στα ακίνητα οφείλουν, ως φοροεισπράκτορες, να παρακρατούν το 21% του ποσού των ενοικίων και να το καταβάλλουν στο Δημόσιο. Άτομα μη κάτοικοι που δεν έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ιταλία υποχρεούνται να ορίσουν, υπό την ιδιότητά τους ως υπόχρεων φόρου, φορολογικό εκπρόσωπο.

Η Airbnb Ireland UC και η Airbnb Payments UK Ltd, που ανήκουν στον παγκόσμιο όμιλο Airbnb, άσκησαν προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή της Φορολογικής Αρχής για την εφαρμογή του νέου φορολογικού καθεστώτος.

Η απόφαση

Στη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι τρεις υποχρεώσεις που εισήχθησαν το 2017 στο ιταλικό δίκαιο εμπίπτουν στον φορολογικό τομέα και, ως εκ τούτου, εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής ορισμένων οδηγιών που επικαλείται η Airbnb.

Πρώτον, παρατήρησε ότι η υποχρέωση συλλογής και κοινοποίησης στις φορολογικές αρχές δεδομένων σχετικά με συμβάσεις μίσθωσης που συνάπτονται κατόπιν διαμεσολάβησης ακινήτων ισχύει για όλα τα τρίτα μέρη, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, είτε είναι κάτοικοι είτε εγκατεστημένοι σε στην εν λόγω επικράτεια και εάν ενεργούν με ψηφιακά μέσα ή με άλλα μέσα για να φέρουν σε επαφή τα μέρη.

Δεύτερον, η παρακράτηση φόρου στην πηγή βαρύνει επίσης τους παρόχους υπηρεσιών διαμεσολάβησης ακινήτων που είναι εγκατεστημένοι σε κράτος μέλος άλλο από την Ιταλία και τις επιχειρήσεις που έχουν εγκατάσταση στην Ιταλία. Επομένως, το Δικαστήριο αποκλείει ότι η υποχρέωση αυτή μπορεί να θεωρηθεί ότι απαγορεύει, παρακωλύει ή καθιστά λιγότερο ελκυστική την άσκηση της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

Τρίτον, σε ό,τι αφορά την υποχρέωση διορισμού φορολογικού αντιπροσώπου των μη κατοίκων που έχουν έσοδα από βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων στην Ιταλία, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρεί ότι δημιουργούνται εμπόδια που τους αποτρέπει από τέτοιου είδους δραστηριότητα, αφού θα πρέπει να επιβαρύνονται και με το κόστος αντιπροσώπου. Το Δικαστήριο σημειώνει επίσης πως το γεγονός ότι η φορολογική αρχή έχει ήδη λάβει πληροφορίες σχετικά με τους φορολογούμενους, διευκολύνει την εποπτεία της.

The post Νόμιμη η παρακράτηση φόρου στην πηγή από την Airbnb appeared first on BnB News!.